Kıymetli anne ve babalarımız! Hiç şüphesiz çocuklar Rabbimizin biz kullarına vermiş olduğu en güzel nimetlerinden biri olan evlat nimetidir. Bu nimeti bizlere bahşeden Rabbimize ne kadar şükretsek azdır. Bu vesile ile Rabbimizin rızasına uygun bir şekilde terbiye edeceğimiz evlatlar Rabbimize şükrümüzün bir göstergesi olacaktır.
Geleceğimizin teminatı sevgili yavrularımızı şefkatle, sevgi-saygı , nezaket kuralları içinde terbiye etmek, Hz. Peygamber (sav) Efendimiz’in yolu ve metodudur. Bu yoldaki görev ve misyon anne ve babalarımıza verilmiştir. Tertemiz fıtrat üzere doğan çocuklarımızı nasıl yetiştirirsek o şekilde gelecekteki hayatlarının temelini atmış oluruz. Bu durumu Sevgili Peygamberimiz (sav) , hadis-i şeriflerinde şöyle açıklarlar:
“Her çocuk, İslam fıtratı üzerine, yani Müslüman olarak, Allah’a iman (ve dini duygu mayası) üzerine doğar. Sonra çocuğun ana-babası, Yahudi ise çocuğu Yahudi, Hristiyan ise çocuğu Hristiyan, Mecusi ise çocuğu da Mecusi (ateşperest) olur”
Sevgili Peygamberimiz (sav) diğer Hadis-i Şeriflerinde şöyle buyuruyorlar: “Çocuklarınıza hoş muamelede bulunun. Onların edeplerini güzelleştirin.” “Hiç bir baba oğluna güzel edepten daha üstün bir hediye veremez.” Buyurarak çocuklarımıza vereceğimiz terbiye ve güzel ahlakın ne kadar önemli olduğunu beyan etmiştir.
Büyük İslam Alimlerin’den İmam-ı Gazali çocuk terbiyesinin önemini vurgularken: “Çocuk, ana-babası yanında bir emanettir. Tertemiz kalbi ile bir cevherdir. Hayra yöneltilip alıştırılırsa hayır üzere gelişir ve hem dünyada, hem ahirette mutlu olur. Çocuk şerre alıştırılır, onu adet edinir ve kötü bir şekilde muamele edilip ihmal edilirse, helak olur ve yok olup gider. Çocuğun korunması, iyi edep ve terbiye verilmesiyle, güzel ahlâk örnekleri işlenmekle gerçekleşir.”
Çocuk terbiyesi ve yetişmesinde ilk eğitim aile ocağında başlar. Bu sebeple anne ve babaların yuvalarını bir eğitim bahçesi yapmalı ve çocuklarına en güzel terbiyeyi vermeli ve yapabilmeleri için bazı hususlara dikkat etmelidirler. Bu hususları şu şekilde sıralayabiliriz:
- Anne ve Babalar canlı bir kitap ve canlı bir örnektir. Öyleyse anne ve babalar çocuklarına iyi örnek olmak zorundadırlar. Çocuklarının terbiyesi hususunda kendilerinden fedakârlık yapmak zorundadırlar. Çocuklarının temiz, cesur, dürüst, imanlı bir birey olmalarını istiyorlarsa onların yanında olduklarında başta konuşmalarına, her hâl ve hareketlerine dikkatli etmelidirler.
- Anne ve Babalar çocukların yanında davranışlarına dikkat etmelidir. Çocuklara bir şey anlamaz gözüyle bakmamalıdır. Onların duydukları ve gördükleri hafızalarında yer eder, bilinç altına yerleşir ve hayatlarının sonuna kadar unutmazlar.
- Anne ve babalar çocuklarının yanında ciddi ve seviyeli olmalıdırlar. Hafif hareketlerde bulunmak, her dakika sevmek, her dakika azarlamak, sık sık yerli yersiz dövmek uygun bir davranış değildir. Çocukların seviyesine inilerek uygun hareket etmeli, sevgide veya kızmada aşırı gitmemelidir.
- Anne ve babalar çocuklarını doğru söze alıştırmalı ve yalan sözlerden sakındırmalıdır. Öğrenilecek olan doğru söz veya yalan çocuğun geleceğindeki dürüstlük veya yalancılık özelliklerini geliştirecektir.
Değerli anne ve babalarımız! Çocuk, aile bahçesinin mis kokan gülü, gözlerin nuru, kalblerin mutluluğudur. Çocuk, bugün küçüktür, fakat yarın büyüyecek, cemiyette bir vazife alacaktır. Onları hayata hazırlarken Allah tarafından bizlere lütfedilen pek kıymetli bir emanet olduğunu asla unutmayalım. Çocuklarımızın terbiyesi ve güzel ahlâkından bizler sorumluyuz. Onların dindar, hayırlı, vatanını, milletini seven, büyüklerine karşı saygılı, vicdanlı ve merhametli birer insan olarak yetişmeleri için her türlü fedakârlık yapılmalıdır. Çünkü geleceğimizi çocuklarımıza emanet edeceğiz. Selam ve dua ile…
Sibel BÖLÜKBAŞI
Değerler Eğitimi Öğretmeni
