“ALLAH NEREDE”
Çocukların Sorduğu sorulara direk cevap vermek yerine onları düşünmeye sevk edici sorularla karşılık vermek en güzel düşündürme motorudur.
Allah ezelîdir, yani varlığının başlangıcı yoktur. Nasılki usta eserin içinde aranmamalı, Yaratan da yaratılanın içinde olamaz, Güneş bir tek olup ışınları ile her yeri aydınlattığı, zerrelerimize dahi ulaştığı gibi Allah’ta Hiç bir yerde olmadığı halde heryerde hâzır ve nâzırdır. Evet çocuklarımıza resim ile ressamın farklı şeyler olup, resmi yapan kişinin resim içinde yer almadığını örneklendirerek anlatmak onları düşünmeye yönlendirecektir.
“NEDEN GÖREMİYORUZ”
Çocuk soyut zekanın işlemeye başladığı okul yaşına kadar her şeyi canlı kabul eden bir dünya görüşüne sahip olduğu için Allah’ı büyük bir insana benzetmekten kurtulamaz. Bu yüzden çocukların “Allah nerede? Neden göremiyoruz? gibi sorularını anlayışla karşılamalı ve cevaplarımızın İslam itikadına aykırı olmasından kaçınmalıyız. Çocuktaki merak duygusunun önüne geçemediğimiz gibi sorularını da büyük sabırla dinlemeliyiz. Bu sorular karşısındaki tavsiyemiz bol bol ‘sabır`
Allah’ı tanıtmak konusunda en büyük Kural çocuk mantığı ile düşünmektir çocukların sorularına cevap verirken yetişkin mantığı ile değil çocuk mantığı ile cevap vermeliyiz. Yapacağımız küçük bir hata zihinlerini karıştırmaya sebep olacaktır. Allah yarattıklarına benzemez onu göremeyiz ama hissede biliriz. Örneğin Sevgiyi hissediyoruz ama elimize alamıyoruz, şefkati hissediyoruz ama tutamıyoruz, aklımız var ama bak göremiyoruz gibi örneklerle, var olan her şeyi göremeyiz deyip çocuğun seviyesine inilmelidir.
“Allah’ı ne kadar tanıyoruz.“ dan yola çıkarak ebeveyn kendini çocuğun karşısına çıkmadan yetiştirmeli ve her konuda bilinçli yaklaşmalıdır.(*) Evet Her çocuk kendi ebeveynine karşılıksızca emanet edilmiş Aziz bir misafirdir onun üzerinde gerçekleştiren her eylem ebeveynin bilgisine ve vicdanına emanettir.
(*) Bakınız “Allah’ı ne kadar tanıyoruz” makalesinde ayrıntılı bir şekilde anlatılmıştır.
Emine ASLAN
